Przejdź do głównej zawartości

Juliusz Cezar na Piekarach

· 3 min aby przeczytać

Jest taki zauważalny trend w kulturze, w którym postapokaliptyczne cyfrowe światy nawiązują romans z antykiem. Sztuczne konstrukty studiując fenomen człowieka, sięgają do kolebki filozofii i kultury, przynajmniej w fantastycznych wizjach ludzkości. Spektakl Biegasiewicza wpisuje mi się w ten trend, głównie za sprawą odczłowieczenia bohaterów. Zrobienia z nich konstruktów, memów czy tylko strzępów informacji.

Zdjęcie ze spektaklu. Odwiedzamy Kalpurnię w jej wragmencie wspomnienia. Porcja jest również w odwiedzinach.Zdjęcie pochodzi z profilu FB Teatru

Lady Balladyna

· 3 min aby przeczytać

To na pierwszy rzut oka są kompletnie różne światy i różne historie, ale tylko na pierwszy rzut oka. Bo w zasadzie w tle mamy ten sam patriarchalny system, w którym los można odmienić tylko w jeden sposób. W sposób, który uczyni cię postacią, tak okrutną, że uczniowie w każdym wieku będą pisać rozprawki o braku uczuć wyższych, chciwości i okrucieństwie. Sposób, który będzie tłumaczony szaleństwem i paktem z szatanem, bo przecież nic innego nie może stać za tak złą postawą. To właśnie czyni Lady Macbeth i Balladynę postaciami tak tragicznymi.

Zdjęcie ze spektaklu. Na zdjęciu Balladyna w pozie szaleństwa, za nią stoi Goplana. Wszystko skąpane w czerwonym świetle. Zdjęcie autorstwa Kamila Derdy pochodzi z profilu FB Autora

Mentalność folwarczna w ujęciu współczesnej korporacji.

· 4 min aby przeczytać

Ten jogurt z taniego dyskontu jest jak kotwica, która trzyma ją w starym świecie, jednocześnie jest jej jedynym pożywieniem w tym zupełnie nowym, ale nie różniącym się wiele świecie. Scena jedzenia tego jogurtu niesie niesamowity ładunek emocjonalny, będąc jednocześnie strasznie absurdalną, powodującą nerwowe chichoty i niepokój, spowodowany wyrwaniem widza z komfortu ustalonych ról i udawania. No i przede wszystkim, tę scenę dźwiga znakomicie Aleksandra Listwan i jest to chyba najlepsza scena całego spektaklu.

Zdjęcie ze spektaklu. Na zdjęciu aktorka Aleksandra Listwan, je rękami rozlany na ziemi jogurt. Zdjęcie pochodzi z profilu FB Teatru

Norwegia w Lubuskim

· 3 min aby przeczytać

Zdjęcie ze spektaklu. Na zdjęciu dwójka aktorów na scenie. zdjęcie pochodzi ze strony Teatru Lubuskiego

Jest taki żart sceniczny, że aktor na scenie woła:
-światło!
Oświetleniowiec z reżyserki odkrzykuje:
-nosisz je w sobie.
Natalia Kukulska zaśpiewała to 1996 roku. Igor Bauersima urodził się w 1964 roku. Ja urodziłem się w 1978. Ten wpis jest ageistyczny nieintencjonalnie. Jeżeli triggeruje cię ageizm nie czytaj dalej. Dalej opowiem wam o młodzieży.

takich kolorowych komiksów...

· 3 min aby przeczytać

i takiej coca coli
już nigdy

Fragment okładki komiksu Blaki

Parafrazuję tego pana Marcina w tytule, ale chyba nikt nawet nie skojarzy skąd i co, więc w zasadzie po co? A bo mi przyszedł do głowy ten cyctat i jakoś tak w klimacie Blakiego mi siedzi.
No bo byłem w Łodzi, na festiwalu komiksów i gier i tam kupiłem sobie komiks. Komiks, który zresztą planowałem tam kupić, bo miał tam, też swoją premierę i w zasadzie jest to główny powód, dla którego tam jechałem. No i na spotkanie z autorem, na którym ostatecznie nie byłem.

niejasny początek nowej drogi

· 1 min aby przeczytać

Tu jeszcze nic nie ma. Trwają przenosiny z Medium. sukcesywnie będę się starał przenieść też starsze rzeczy, bo może ktoś z jakiegoś powodu chciałby do nich wracać. Prace Trwają!

Krwiste zakończenie sezonu

· 4 min aby przeczytać

Zdjęcie ze spektaklu. Na ziemi leży bardzo zakrwawiony Agamenon, nad nim stoi Klitajmestra, również cała we krwi fot. K. Budrewicz, zdjęcie z profliu FB Teatru

Na samym początku wita nas i ostrzega Anna Sienicka. Ostrzega i uspokaja. Żebyśmy się nie bali, bo będzie dużo krwi, ale to nie będzie prawdziwa krew, że ludzie będą cierpieć, ale to tylko aktorzy udający cierpienie. Widz czuje się uspokojony i nie boi się krwi. I dobrze, bo to nie krwi należy się w tym spektaklu bać, a jest to najbardziej przerażająca komedia jaką widziałem.

o złodziejach czasu

· 4 min aby przeczytać

Zdjęcie pochodzi z profilu FB Teatru

O złodziejach czasu jest ta historia. Można by on niej powiedzieć zwyczajnie, że jest mądra, ale nie wiem czy młodszy target spektaklu nie odbiera takich przymiotów wręcz przeciwnie. Niewątpliwie jednak mogę powiedzieć, że jest to dla mnie jedna z najlepiej opowiedzianych scenicznie historii dla dzieci.

powrót na pełne morze

· 3 min aby przeczytać

zdjęcie z profilu [FB Teatru](zdjęcie z profilu FB Teatru)

Było nie było, jest to dla mnie pewien rodzaj powrotu i chociaż myślałem, że niekoniecznie wszytko pamiętam, to byłem w stanie odtworzyć w głowie cały tekst. Co znacznie utrudnia odbiór. I taki zawodowy aktor to chyba nie bawi się dobrze w teatrze, a przynajmniej nie na sztukach, w których też gra…

dziś Różewicz

· 2 min aby przeczytać

zdjęcie autorstwa Karola Budrewicza, pochodzi z profilu FB Teatru

Pomimo, że mechanizmy zachodzące w psychice działają dziś dokładnie tak samo, a stany umysłu nie zmieniły się jakoś szczególnie, można ten tekst bardzo łatwo popsuć. Można by go wręcz odczytać jako dziaderstwo i marudzenie boomera, bo tam są pułapki. Nowakowi udało się ich uniknąć. No i powstał niezły kawał teatru.